Nie oceniaj- wspieraj!

O tym, że autyzm autyzmowi nie równy wie każda matka wyjątkowego dziecka. Tak, ja o swoim synu nie mówię, że jest autystą, a właśnie wyjątkowym dzieckiem. Nie jest taki jak inni, to prawda. Ale czy to czyni go gorszym? Kto w ogóle wymyślił ramy, w które wpisuje się normalność, czym właściwie jest ta normalność. Wyjątkowość to odmienność, dlatego my, zwykli ludzie jej się boimy. Boimy się, bo nasz umysł nie jest w stanie zaakceptować pewnych zachowań, wydają nam się dziwne. Czy tak rzeczywiście jest? A może to nasze zachowanie jest dla tych wyjątkowych dzieci dziwne? Próbujemy te wyjątkowe dzieci zmienić i dopasować do „kanonu” normalnego zachowania. Muszą się zmienić, żeby móc żyć wśród zwykłych ludzi. Niektórzy zostaną zaakceptowani ze swoją odmiennością, jeszcze inni wiecznie będą wyśmiewani. Warto jednak zastanowić się, kto daje nam prawo do oceniania. Nikt. Zanim więc kolejny raz powiesz o innym dziecku, że jest niewychowane , bo za głośno krzyczy w sklepie, przypomnij sobie mój wpis. Nie oceniaj- wspieraj! Bo to nie nam jest trudno patrzeć na takie zachowania, a tym wyjątkowym dzieciom odnaleźć się w naszym „normalnym” świecie.